Medic-Harries 2 : Distichiasis

Distichiasis

Oogproblemen bulldog deel 1- Eyeproblems Bulldogs part 1

For English please scroll down.

Zoals jullie ondertussen wel weten zijn wij met dit trio tegen behoorlijk wat medische problemen aangelopen. Een van die problemen waren de oogproblemen van Argos. Argos had zowel Distichiasis als Entropion. De Entropion zal ik op een later tijdstip nog op terug komen, vandaag behandel ik alleen de distichiasis.

Wat is nu eigenlijk Distichiasis? Distichiasis is een aandoening waarbij extra haren groeien op de ooglidrand van de hond.Soms zijn het er maar een paar, maar soms zijn de haartjes erg talrijk. Bij Argos was het zo veel (hebben wij weer natuurlijk) dat het wel leek of er een gordijntje van haren over zijn oogbol lagen.   
Door de haartje die op de oogbol liggen kan er irritatie van het hoornvlies ontstaan. Wordt dit niet behandeld, dan is de kans op oogontsteking erg groot. Er wordt aangenomen dat er bij Distichiasis een erfelijke factor speelt. Maar hoe precies is helaas nog niet geheel duidelijk.

Foto van website dierenkliniek Sleeuwijk

Hoe weet je nou of jou hand hier last van heeft? Vaak beginnen honden met hun oog ergens langs te schuren of erg te knijpen met hun ogen. Ook zijn de ogen vaak rood en geïrriteerd. Veel traanvocht en dus natte ogen is ook een teken dat er iets niet goed is. Altijd even langs je dierenarts gaan dus om het na te laten kijken. Soms zijn de haartjes erg zacht en heeft de hond zelf nergens last van. De ernst van de Distichiasis hangt af van het aantal haartjes, de grootte van de haartjes en de stijfheid van de haartjes. Heeft jou hond Ditichiasis en heeft hij/zij er ook last van, dan zak er een behandeling moeten komen. Doe je niks, dan kan je wachten op ernstige problemen zoals beschadiging van het hoornvlies, hyperpigmentatie of in het ergste geval blindheid. Daarnaast is het natuurlijk ook uitermate pijnlijk en oncomfortabel voor een hond. In sommige gevallen, als er niet zo heel veel haartjes zijn, kan je dit zelf thuis behandelen met vitamine A zalf om de hoornlaag gesmeerd te houden en wrijving te verminderen en door de haartjes met een pincet weghalen. Dit klinkt heel eng, zo dicht bij het oog met een pincet, maar er zijn technieken die helpen om te zorgen dat de pincet niet in het oog zit als je hond ineens zijn hoofd om draait. Je moet dit plukken wel langzaam opbouwen. Bij Argos zetten we hem op een tafel gaven kleine snoepjes en hielden de pincet vlakbij zijn oog. Een haartje plukken als hij rustig was, direct een koekje geven en dus positief afsluiten. De keer erop 2 haartjes , enz, enz. Belangrijk is wel dat je altijd stopt als hij rustig is en wat lekkers heeft gehad. Het moet immers een positieve ervaring worden. Gelukkig is Argos erg makkelijk en laat zo'n beetje alles toe. Helaas had Argos er zo enorm veel dat plukken niet meer te doen was. We hebben hem daarom zo lang mogelijk gezalfd  (hij was nog een jonge pup en we wilden de operatie daarom zo lang mogelijk uitstellen), maar uiteindelijk moest hij toch hiervoor behandeld worden. Er zijn 2 behandel methodes behandeling bestaat dan uit het elektrische verwijderen van de aanwezige haren of via bevriezing. Bij Argos is gekozen voor het laatste, Omdat bevriezen de kans op terugkomst van de haar zakjes kleiner is. Argos zijn operatie is  operatie is gecombineerd met de operatie voor Entropion en gedaan in het Universitair diergeneeskundig centrum Utrecht. Na de operatie moest Argos nog vaak vitamine zalf gebruiken, vooral als het buiten hard waaide. Dit zorgde toch voor irritatie in zijn oogjes. Maar nu gelukkig geen zalf meer nodig en zijn oogjes zijn volledig tot rust gekomen. Moet eerlijk zeggen dat hoewel de operatie goed verlopen is, en ze enorm veel medische kennis in huis hebben, mijn ervaring niet erg goed is met deze kliniek. Ze luisteren erg slecht naar de eigenaar van de hond en negeerde bij ons zelfs de meegenomen brief van de eigen dierenarts. Met als gevolg dat Argos volledig verkeerd onder narcose is gebracht en we hem bijna verloren hadden die dag. Hij moest een nachtje op de IC blijven in een zuurstofkooi omdat hij erg slecht uit de narcose kwam. Iets wat volgens ons, volgens onze eigen dierenarts en volgens Dr. W. Strikkers van dierenkliniek Sleeuwijk voorkomen hadden kunnen worden door de juiste (rustige) manier van onder narcose brengen. Uiteraard ontkent Utrecht dit volledig en zegt dat het daar niets mee te maken heeft. Op de officiële klacht die ik heb ingediend heb ik dan ook helemaal niets meer vernomen van Utrecht. Eerst dacht ik dat dit gewoon een uitzondering was, maar later hoorde ik van meerdere mensen klachten hierover. Voor mij hebben ze dan ook afgedaan, vanaf nu alleen nog maar naar Sleeuwijk met medische zaken die ik niet bij mijn eigen dierenarts kan laten behandelen!

Picture used from  VCA Animal Hospitals
http://www.vcahospitals.com

As you probebly know if you are following this blog, we had a lot of medical issues in the first year with these 3 guys. Like the eye problems of Argos. He had Distichia (Distichiasis) and Entropion in both his eyes. The Entropion I will discus in a later blog, but today I want to talk about Distichia

What is Distichia? A Distichia is when one or more eyelashes that arises from an abnormal location on the eyelid or grows in an abnormal direction. Sometimes there are just a few, sometimes there are more. And off course Argos had so much that it looked like a curtain of hairs in both eyes. The condition in which these abnormal eyelashes are found is called Distichiasis. The reason why the follicles develop in this abnormal location is not known, but the condition is recognized as a hereditary problem in certain breeds of dogs.



What are the signs of Distichiasis?

The symptoms will vary with the severity of the condition, including the number of extra eyelashes, their size and their stiffness. In some cases, when the extra eyelashes are very soft, you're dog does not show any symptoms. In other cases, the Distichiae irritate the eye and cause inflammation, eye discharges and pain; left untreated the cornea may become ulcerated. You may notice redness or inflammation of the eye and/or the conjunctiva, excessive tearing,and excessive blinking. Due to pain, your dog may squint, keep the sore eye tightly closed or rub or paw at the eye.  Of course if you see that you're dog has a problem, you need to go to a vet for treatment to prevent futher and more serious problems. With chronic or long-standing Distichiasis, the dog will often develop corneal scarring, hyperpigmentation, or corneal neovascularization (abnormal formation of blood vessels across the surface of the cornea). In worse case scenario the dog can become blind.

How is the condition treated? A-symptomatic dogs with short, fine Distichia may require no treatment at all. Patients with mild clinical signs may be managed conservatively. Conservative management mainly consists of the use of ophthalmic lubricants to protect the cornea, in some cases, the Distichiae may be manually removed. This sounds scarier than it is. If trained (slowly build up) and with lots of cookies most dogs don't mind this at al.This option is the choice for a patient with mild Distichiae (few in number and fine in texture). If this is not helping than surgical correction is the treatment of choice. The goal of surgery is two-fold, first to remove the offending eyelashes and second to kill the hair follicles so that the Distichiae do not recur. With Argos we tried to keep it calm with ointment as long as possible because he was still a puppy and the vet preferred to wait as long as possible before putting him under anaesthesia. We managed to prolong for almost 2 months before he went into surgery In his case it was a double surgery for both his Distichiasis and his Entropion. After the surgery we saw his eyes significant improved. In the beginning he still needed some ointment but now, he doesn't need that anymore. Thankfully the eye problems are a thing in the past now.

Argos 1 dag na de operatie / Argos 1 day after surgery

Medic-Harries 1 : Radius curvus

Radius curvus

Radius curvus bij honden- Radius curvus in dogs

 

Vandaag een medisch stukje.

Toen we met de broertjes Argos en Myko naar dierenkliniek Sleeuwijk reden, waren wij bezorgd om Argos. Hij had last van zijn oogjes en dus wilden we hem na laten kijken door Dr. Walter Strikkers. Wij waren er dan ook totaal niet op voorbereid toen hij zei; Om Argos zou ik me niet zoveel zorgen maken, ik maak mij veel meer zorgen om Myko. Dat was wel even schrikken! Wij dachten dat we een gewone vrolijke pup in huis hadden, maar Walter zag direct een groot probleem. Afijn foto's gemaakt en het nieuws was niet goed. Walter vertelde ons, dat als hij alleen de foto's zou zien, hij zou adviseren om deze pup in te laten slapen. Myko heeft een zeer  ernstige vorm van Radius curvus die al te ver gevorderd is om er nog iets aan te kunnen doen. Maar zegt hij; als ik nu naar Myko kijk dan zie ik een vrolijke pup die duidelijk geen pijn heeft. Geniet ervan zolang het duurt, want als hij klachten gaat krijgen is er niets meer wat we voor dit mannetje kunnen doen. SLIK!! Die mededeling komt hard aan bij ons. Maar dat is wel een van de redenen waarom ik hem een geweldige dierenarts vindt. Hij zegt het zoals het is en zal dingen nooit verbloemen of mooier voorspiegelen. Afijn hij kijkt Argos zijn oogjes ook na, we krijgen oogzalf en moeten zijn ooghaartjes plukken en enigzins beduusd rijden we weer terug naar huis.Omdat de problemen met Argos zich maar blijven opstapellen (hij is doof, heeft een ernstige vernauwing in zijn luchtpijp en is 2 keer geopereerd aan zijn ogen voor distichias en entropion, waar ik in een latere blog op terug zal komen) komen we na velen gesprekken met de fokker uiteindelijk overeen dat we een 3e pup zullen krijgen ter compensatie. Een supergezonde pup uit een uitmuntende combinatie waar al eens eerder een nest van is geweest en wat een groot succes is gebleken. Deze pup is zo gezond, die kan straks naast de fiets meerennen! Ik hoor het de fokker nog zo zeggen. Afijn zo gezegd zo gedaan en Ollie (toen nog BZN, Bull Zonder Naam) is een feit. Helemaal blij, kunnen we eindelijk ongestoord genieten van een pupje zonder problemen. Hoewel? Al snel zien we de 1e tekens. Bovendien begint Ollie serieus mank te lopen. Het zal toch niet waar zijn? Maar jawel, Ollie heeft ook Radius curvus. Gelukkig herkennen we de symptomen en rijden wij zo snel mogelijk weer richting Sleeuwijk. Helaas bevestigd Walter Strikkers onze vermoedens, maar gelukkig deze keer zijn we wel op tijd. We maken een afspraak en Ollie zal worden geopereerd. Bij deze operatie wordt dan een wigvormig stuk uit de radius gehaald of, zoals bij Ollie is gebeurt, wordt er een heel stuk bij het spaakbeen tussenuit gehaald. Op de grote dag rijden we naar Sleeuwijk, Ollie heeft geen idee wat hem te wachten staat en loopt vrolijk naar binnen. Dierenarts bezoekjes vinden de Harries namelijk altijd een feestje (ja, zelfs na alle ellende vinden ze dat nu nog steeds), maar na de operatie is het een zielig hoopje. Hij is expres onder veel verdoving en pijnstilling gezet zodat hij de autorit van een uur terug naar huis goed zal kunnen doen. Eenmaal thuis tilt baasje hem uit de auto en legt hem in de bench, ik zal de 1e nacht beneden bij hem blijven. Om 4 uur 's nacht wordt hij wakker en kermt de hele straat wakker, hij is gestresst en niet kalm te krijgen. Dus ik neem hem op schoot en daar valt hij uitgeput weer in slaap. wat een nachtmerrie! Ik ben zo blij dat hij eindelijk weer rustig is en slaapt en durf me niet meer te bewegen. De rest van de nacht zit ik met een houten kont op de grond met een zielige pup in mijn schoot. Na de operatie moet Ollie een lange tijd in spalken met volledige benchrust. Ollie probeert zo goed en zo kwaad als het kan toch allerlei kattenkwaad uit te halen, het is en blijft een pup natuurlijk en voor ik er erg in heb trekt meneer al een sprintje op die gekke spalken als ik hem er even uit wil halen om een plasje te doen in de tuin.. Euh, dat was niet de bedoeling, dus opgetild, buiten laten plassen hop snel weer in de bench. Langzaam maar zeker mag hij dan hele kleine stukjes lopen en dat bouw je langzaam op tijdens de revalidatie periode. In het begin ondersteunde ik hem door zijn voorpoten door 2 gaten in een sjaal te steken en hem dan met die sjaal wat omhoog te tillen, zodat niet al te veel druk op zijn voorpoten komt. Maar meneer redt zich verbazend goed met spalkjes. De volgende mijlpaal is als de spalkjes eraf mogen, wat een dunne schriel pootjes! Alle spieren zijn foetsie. De revalidatie gaat beginnen om alles weer op te bouwen. Een zeer intensieve en tijdrovende periode met vooral veel afremmen, want natuurlijk wil meneertje al veel te snel veel te veel. Gelukkig gaat de revalidatie goed en Ollie loopt niet meer mank. Na de operatie zal je altijd blijven zien dat de voorpoten krom zijn, maar er staat geen (of veel minder) spanning op de gewrichten en heeft Ollie geen pijn meer. Helaas zal er de rest van zijn leven wel rekening mee moeten worden gehouden. Lange wandelingen over het strand zijn voor Ollie eigenlijk geen optie meer, rennen, springen en wild spelen moet ook worden getemperd. Natuurlijk moet een hond wel gewoon hond kunnen zijn. Dus we doen die dingen nog wel, maar met mate en letten goed op Ollie. Als hij begint te trekken met zijn poten of langzamer gaat lopen is het gewoon einde wandeling. Maar hij geniet er zo van, zeker de strand wandelingen met zijn vriendjes van onze haagse roedel, dat we hem dat echt niet kunnen en willen ontzeggen. En Myko? Die is ondertussen al 4 jaar oud en loopt, huppelt en springt nog steeds vrolijk door het leven op zijn kromme pootjes. Godzijdank toe nu toe nog geen enkel teken dat hij er last van heeft. Zijn lichaam heeft op de een of andere manier weten te compenseren.

Disclaimer: Ik ben geen dierenarts en absoluut niet medisch getraind. Deze blog is geschreven puur vanuit mijn eigen ervaringen. Neem bij medische problemen altijd contact op met je dierenarts.

Radius curvus, wat is dat eigenlijk?

Radius curvus is een verstoring van de groeischijven in de voorpoten van de hond. Botten van jongen dieren groeien niet over de hele lengte, maar via de stukjes kraakbeen aan de uiteinden. Deze stukjes kraakbeen heten de groeischijven. In de onderarm (van elleboog tot pols) zorgen de twee botten die naast elkaar liggen voor de stevigheid: de ellepijp en het spaakbeen. Zolang deze twee botten even snel groeien is er niets aan de hand. Wanneer een van beide botten echter sneller groeit dan de ander gaat het mis. Het traag groeiende bot belemmert het sneller groeiende bot in zijn groei en trekt het krom. .
Het uiteinde van ellepijp en spaakbeen vormen samen aan de bovenzijde het ellebooggewricht en aan de onderzijde het polsgewricht. Groeistoornissen zorgen ook voor problemen in deze gewrichten. Bij dieren met het radius curvus syndroom is er een storing in de groei van de ellepijp, waardoor het spaakbeen, dat wel doorgroeit krom wordt getrokken. De groeistoornis kan ontstaan doordat het in de genen van de hond zit, door verkeerde voeding (vooral bij grote rassen) of doordat bijvoorbeeld door een ongeval de groeischijf van de ellepijp te snel sluit. Bij rassen als de Bassethound, teckels en terriërs kan het kromgroeien erfelijk zijn. Als men er op tijd bij is kan er een operatie worden gedaan waarbij de druk op het gewricht door de scheefgroei worden verlicht. Meestal is de pijn dan ook geheel verdwenen. Er bestaan 2 methode's voor deze operatie.bij de 1e methode wordt er een wigvormig stuk uitgehaald en op deze wijze de stand van het been verbeterd, bij de 2e methode wordt het te lange spaakbeen volledig doorgezaagd en wordt er een stuk tussenuit gehaald. De ruimte tussen de 2 delen van het spaakbeen wordt dan opgevuld met lichaamseigen vet. Deze methode is bij Ollie gedaan.

 

Ollie in spalkjes- Ollie in splints

  Today a little medical piece about Radius curvus

 We went to the vet Whit Argos and Myko when they where just 12 weeks old because Argos had a problem with his eyes. But yhe vet saw a bigger problem in his brother Myko because his legs where growing curved. The vet took some pictures and soon we got the not so good verdict. Myko has radius curvus and it is in a very severe state. So bad that it couldn't be operated on any more. In fact the vet told us that is he would see only the pictures and not the dog, he would consider putting it to sleep because it must be in severe pain. But miraculously Myko had no pain what so ever and was just a happy go lucky puppy. The vet told us to enjoy it as long as it will last because if he gets problems, there will be nothing they can do. That was a big shock off course! Because we had a lot off medical issues whit Argos also (which I will tell about in another blog later on) We received a 3th puppy from the breeder as compensation for all the trouble we had with Argos and Myko, but gues what...... Ollie turned out to have the same problem as Myko. Luckily we recognized the signs from before and this time we where on time to do surgery. This is a very big surgery which needs a lot off resting in the bench whit splints on both off his forelegs for weeks and then a 6-8 week of recovery after that to rebuild the muscles. Ollie got used to beeing on splints very fast and before we new it we had to stop him while he was trying to run and jump with his splints. So he spent a lot of time in the bench or on our lap in those days.Ollie is fine now, al do he will never be able to run and play for a very long time like a normal dog would. We try to give him as much as possible because we think it´s very important that he still can be a dog and he just LOVE to go to the beach to play with his friends.

 

Now what is radius curvus exactly?

 

The long bones of the body have a growth plate located at each end. The longitudinal growth of the bone occurs at the growth plate. If the growth plate is damaged while a dog is growing (major growth in large breed dog takes place from 4 to 8 months of age), then the affected bone may be shorter than normal and there fore the other bone wil grow curved and put pressure on the joint.. This can be by wrong diet, an accident or a fouled in the genes If the growth plate of the radius (either the top or bottom one) is damaged the radius bone becomes shortened. The result frequently is two fold: the elbow gets pulled out of alignment and more weight is then put on the medial and lateral coronoid processes, thus these processes may break off the carpus (wrist) may develop abnormal twisting. Most dogs are under one year of age when this problem is first diagnosed. If recognized in time it can be operated on. After the surgery the dogs needs to be in splints and has a recovery period from 6 to 8 weeks. After surgery there will be no more pressure on the joint and therefore no pain. You will have to keep in mind however that a dog will never be able to run and walk as much as a normal dog would.

Disclaimer: I am in not a vet. This blog is based on my own p. By medical issues Always contact your vet.ersonel experiences