Rondspoken in de nacht - Haunting in the middle off the night.

Rondspoken in de nacht - Haunting in the middle off the night

(For english please scroll down)

Tik, tik, tik. Vrouwtje wordt wakker van nageltjes op de vloer beneden. Ze komt even kijken wie er
aan het rondspoken is. Ikke Argos sta bij de deur als ze de huiskamer binnenkomt en ben helemaal blij om haar te zien. Vrouwtje denkt dat ikke misschien naar buiten moet en doet dus de deur open. Maar ikke draai me om en loop weer de huiskamer in. Vrouwtje doet de deur dicht en gaat boven weer slapen. Maar na een half uurtje........tik, tik, tik. Ikke Argos, het kleine witte spookje, ben weer aan het spoken. Dus vrouwtje weer naar beneden. Ikke Argos vrolijk schudden met mijn bips, maar hoef nog steeds niet naar buiten. Vrouwtje weer naar boven toe. Uurtje later...... tik, tik, tik.  Vrouwtje weer naar beneden nu sta ikke Argos haar op te wachten. Elke keer alleen Argos, geen teken van de rest. Hier klopt iets niet. Dus het vrouwtje doet het licht aan. Geen andere hond te zien, maar wacht eens even. De bank, die elke avond wordt gebarricadeerd met stoelen, kussens en fleece dekens omdat wij er anders op klimmen en dat mogen wij niet, ziet er behoorlijk rommelig uit. En ja hoor! Achter de stoelleuningen liggen 2 draakjes heerlijk te knorren!!  Dus het vrouwtje stuurt Ollie en Myko van de bank en gaat voor de 3e keer terug naar boven, hopend dat ze nu eindelijk kan gaan slapen. Later in de week flikt Ollie het nog 2 keer en snapt het vrouwtje wat er gebeurt is. Ollie doorbreekt de barricade, Myko klimt er in no-time achteraan. Maar Argos kan niet zo goed klimmen en als hij ligt te slapen heeft hij nooit door dat er iets gebeurt omdat hij doof is. Arme Argos. Hij zag ze niet, kon ze niet horen, maar rook ze wel natuurlijk. Hij was in zijn beleving helemaal alleen wakker geworden en dus op zoek naar zijn vriendjes. Vanaf nu 3 stoelen op de bank i.p.v. 2 met een fleecedeken ertussen. 

Not feeling sorry...at all!

Broken down furniture blockade

Tick, tick,tick. Mummy wakes up because she hears nails ticking on the floor downstairs. So she comes down to see who is haunting the house. Me Argos is standing by the door when she comes down and I am happy to see her. So mummy thinks maybe I have to go outside. She opens the door, but I turn around and I go back to the livingroom. So mummy goes back to bed. Tick, tick, tick It's me Argos, the little white gost, haunting the house again.  So mummy comes back down, I'm happy to see her, shaking my little white booty, but I stil don't have to go out. Mummy goes back to bed AGAIN! One hour later. Tick, tick, tick. Mummy comes back down and I Argos am waiting for her at the door. But it's just Argos, what about the rest off the gang. Something is just not right. So mummy switch on the light. Now she gets it. Those monsters have broken through the couch blockade (we are not allowed onto the couch but never try anyway whenever we see a chance) and are happely snoring on the couch. Argos (being deaf) never realised they abandoned him on the bed and moved to the couch. When he woke up he couldn't find them anywhere. He could not see them, because they where behind the chairs, he can't hear them because he is deaf, but he could smell them. So he was searching the whole time. Poor baby. Mummy sent the monsters off the couch and baricaded it with an extra chair. Back to bed and hopefully not coming back down.

Argos, all alone in their bed.

Weer op facansie ! - On holiday, again!

For english please scroll down.


En toen hadden de baasjes ineens besloten om gewoon nog een keer op facansie te gaan. Het was echt last minute, dus het was een beetje gedoe om alles te regelen. Hadden ze dus gewoon geen plekje voor ons in het huisje op de berg. Nou ja, ze hadden wel plek. Alleen was dat de 1e week op de 1e etage. Voor ons geen enkel probleem natuurlijk, heeft het baasje er elke dag een paar gratis workouts bij. Wij vinden een tilletje echt niet erg hoor, daar doen wij niet moeilijk over. Afijn alles dus toch geregeld en weg waren we voor nog een keer 3 weken naar de zon. Als ervaren reizigers waren wij weer super braaf in de auto en natuurlijk kregen wij weer lekker veel aandacht bij elke pitsstop die we maakten onderweg. In Spanje aangekomen was het even wennen dat we 1 hoog zaten, maar voordeel is dan wel dat je die spaanse poezels al van ver ziet aankomen en dan lekker hard kan blaffen. De 1e 2 weken hadden we een buurhond die niet zo aardig was. Heel stoer stond hij te grommen vanaf het balkon naast dat van ons. Maar wat hij niet wist was dat wij later in de week gingen verhuizen naar beneden en hij dus elke keer langs ons moest lopen als hij zijn appartementje in of uit wou. Ghehehe, toen blafte die wel een ander deuntje he, want wij sijn met zen 3en en echt heul errug gevaarlijk. Gniffel, gniffel. We hebben deze facansie weer veel oude en nieuwe vriendjes gezien (en zelfs een paar nieuwe feestboek fans erbij gekregen) en heerlijk weer geflaneerd langs de boulevard. Wat nieuw was deze facansie was dat we steeds moesten hollen van ut baasje. Hij heeft een nieuwe klik machine en wou dus oefenen. Maar alleen die Myko wou maar scherp zijn en ikke Ollie en de Argos waren onscherp zegt tie.Nou ja seg, ikke Ollie denkt dat ikke hartstikke scherp ben.

Maar ut baasje vond dat we steeds opnieuw moesten hollen omdat moest oefenen. Nou zijn ikke Ollie en de Myko wel voor veel te porren als er een snoepje tegen over staat, maar die Argos hed het snel gesien en daad alleen heel soms een sukkeldrafje. Kreeg die toch een snoepje! Dat finden wij dus niet eerlijk he! We sijn ook nog een dagje op visite geweest bij Ome John en Tante Petra op de camping. Tante Petra die moest ons effe showen bij iemand die ook op de camping stond met 3 bullen, maar dan fransen. Nou ja seg, wij werden daar finaal uitgeblaft. Gekke jongens die fransen. Maar dat baasje van die fransen vond ons wel leuk hoor en wij hebben dus weer lekker veel aandacht en friemels gehad. Daarna gingen we met Ome John en Tante Petra naar ut strand om te lunchen. Maar viel wel een beetje tegen. Op tafel allerlei lekkers en werden weer eens afgescheept met een bakje water. Daarnaast werden we ook nog eens gezandstraalt want er was een beetje) veel wind. Dus toen sijn we maar weer richting ons huisje op de berg gegaan. De rest van de facansie hebben we gevuld met siësta/snurkjes, flaneren over de boulevard, terrasjes liggen, aandacht en aaiers krijgen van allerlei mensen en afkoelen en poedelen in de Mediteraanse zee. Tijdens een van die flaneer sessies liepen we langs een meneer die aan ut toeteren was op een saxofoon. De Ollie stond echt heel gefascineerd te kijken met zijn hoofdje schuin. Mensen die zagen dat en stoten elkaar aan en gingen wijzen naar de Ollie. Toen had de meneer die aan het toeteren was het ook door en ging naar de Ollie toeteren. Maar dat vond de Ollie toch wel een beetje eng en deed een paar stapjes achteruit. Alle mensen moesten daar hard om lachen en het vrouwtje moest ook lachen en zei dat dit echt weer typisch Ollie-actie was en dat hij toch ook zo´n clown is. Toen de facansie bijna op was kwam er toch wel een beetje paniek bij ons 3en........ die baasjes die hadden dus gewoon niet genoeg brokjes bij zich voor ons. Nou ja seg, bel 144, pure Harrie-mishandeling. Wij worden hier uitgehongerd!  Het vrouwtje probeerde het nog goed te maken met gekookte eieren, wat spaanse brokjes erbij doen en gedroogde visjes. Maar daar stinken wij niet in he. Die Argos werd zelfs een beetje misselijk van die spaanse brokjes. Wij gaan dit heel lang uitmelken voor extra koekjes enzo. Dat zal ze leren, hihihi. Ondertussen zijn we weer thuis en hebben we gelukkig weer onze eigen brokjes en vleesje en snurken we weer in ons eigen bedje. En morgen, morgen krijgen wij verse haring heeft het vrouwtje belooft. yummy, yummy.

At the harbor

And al off a sudden they decided that we would go on a holiday, again! It was a real last minute decision and we had a little trouble getting it done, because our little house on top off the mountain was already rented. But with a few days in a other apartment on the first floor we managed it. No problem for us, we really don´t mind getting carried up the stairs and daddy got a free work/out a couple off times a day. Extra benefit was that we could see the Spanish pussycats way earlier then downstairs, so we could start barking earlier also. The first 2 weeks we had a neighbor dog who was not so very nice. He was growling at us from the balcony next door all the time. Little did he know, we moved downstairs after a couple off days and now he had to walk past us every time he wanted to go in or out. Al off a sudden he was very timid (off course. I mean...there are 3 off us and we are very, very viscous. lol) We have seen a lot off old friends this holiday and also met a lot off new ones. We even got some new Facebookfriends,how cool is that. Daddy has a new camera and wanted to practice some action shot. That means that we had to run up and down the harbor. Ollie and Myko do alot for a treat, but Argos quickly had enough off al that running and went on strike. No running for Argos, but he still got a treat. So unfair! We also went to visit Uncle John and Auntie Petra on a camping nearby. She wanted to show us of to someone on the campsite that had 3 French bulldogs, so we went over there. Well, the frenchies did not liked that. They started barking at us. Off course )as always' we were not impressed and completely ignored them. Then we went to the beach for lunch. Everybody got a yummy lunch and we just got a bowl of water. Not quite what we had in mind. The rest off the holiday we spent with siesta's, playing in the Mediterranean sea, walking down the boulevard and getting lots and lots off attention from everyone. But at the end off the holiday we had a bit off a scare. Mummy had not packed enough food for us. Call 911 we are getting starved over here! See tried to make it up to us, she bought some Spanish dog food and got us some eggs and dried fish. But off course we are gonna milk this as much as possible. Hahaha.

Cooling down in the sea.

My scuba mask dont fit.

We love sticks.

Rebelse strand stappertjes - Naughty Beach Walkies.

For english please scroll down.

 

Vanochtend weer eens gezellig naar het strand met onze vriendjes van de haagse buurtroedel. Nou ja..... gezellig. We hebben de kolder in de kop en bananen in onze oren vandaag. We lopen al te vervelen en te stressen voordat we überhaupt in de auto zitten. Op het strand aangekomen gaan we al gelijk goed los. Ollie stuitert zowat een kindje omver en Argos 2.0 probeert om op Lola te rijden. Jaaaaa, daar is een dame op leeftijd niet van gedient he! Hij kan een snauw krijgen voor zijn irritant gedrag. Niet helemaal onder de indruk probeert hij het nog een paar keer voordat hij het helemaal opgeeft. Laten we maar snel gaan lopen dan gedragen de heren zich misschien een beetje. IJdele hoop natuurlijk, als die eenmaal de kolder in de kop hebben dan is er geen houwen meer aan. Dus dendert en stuitert alles vrolijk alle kanten op. Myko laat nog een een husky weten dat hij niet zo van husky's houdt. Het arme beest is zich van geen kwaad bewust en was gewoon vrolijk aan het spelen. Ik probeer hem bij me te roepen, maar bananen in zijn oren, dus hup even aan de lijn. (dat zal nog wel vaker gebeuren deze wandeling) Afijn we lopen door. Myko probeert een bal af te pakken van een andere hond en als dat niet lukt dan gaat hij voor de werpstok die zijn baasje vasthoud. Argos (die normaal super braaf meeloopt totdat hij op de rem trapt, waarna er geen beweging meer in te krijgen is) loopt vrolijk door de zee te stappen en loopt van hondje tot hondje en speelt vrolijk met iedereen. Totdat hij ineens besluit dat hij best tegen een been van een wildvreemde kan plassen. What the......!!!! Is dit nieuw!?!?!? Pffff. Ondertussen hangt Myko weer in de werpstok van iemand. Dus die kan ik weer los wrikken en...aan de riem. Na een paar minuten om tot rust te komen mag meneertje weer los. Dan besluit Argos dat dat plassen tegen mensen best tof is. Dit keer is tante Liesbeth het lijdend voorwerp. Dan hangt Myko ineens in de wandelstok van een man. Gelukkig kan die man er wel om lachen (het vrouwtje wat minder) Man, man , man, wat is dit??? Volledig knetter. Ondertussen lopen we na anderhalf uur strand weer terug en fixeert Ollie zichzelf nog even op 2 kindjes met een bal die hij wel wil hebben. Dus hop.... jullie raden het al, weer aan de riem. Terug bij de auto zitten 3 voldane mormels met een uiterst "schijnheilig gezichtje "wij weten van niks hoor". Ondanks een forse portie van rebellie en ongehoorzaamheid toch wel weer een zeer gezellige wandeling (alhoewel ik niet weet of we de volgende keer nog wel mee mogen). Vrouwtje zegt dat ze de Martin Gaus boeken maar weer eens af gaat stoffen. Geen flauw idee wat ze daarmee bedoeld.

 

 

We had very, very very naughty beach walkies this morning. We went to the beach and did everything we are not supposed to do. We are just on the beach and Ollie  (tries) to knock over a child. Then Argos decide that is he in love and tries to hump Lola. Off course Lola wants nothing to do with this and she gives him a telling off. Sadly she needs to tell him off 2 more times before he finally gives up. When mummy called us we had bananas in our ears. Me Myko tried to steal balls from other dogs a few times before he is bold enough to try to get a walkingstick from a poor man just walking by. Luckely the man can laugh about it (mummy not so much). And Argos....... Well Argos is the worst off all. Not only did he pee onto a leg off a person we dont know, but apparently he liked it so he did it again on auntie Liesbeth. What the....!!!! When we walk back Ollie tries to go to some kids with a ball he wants to have. Not a good idea so on a leash with him and with all off them for that matter. So much naughty ness in just one walk, we have set a new record. Mummy says we are bad dogs and that she is not sure if we are allowed on the beach the next time, but we have no idea what she is talking about. We had a blast!!

 

 

Wachtkamer op stelten - Breaking down da house at the vets.

For english please scroll down.

Argos heeft last van zijn oortjes en moet naar de dierenarts en uiteraard gaan wij gezellig mee. En omdat we ook  een prikje en Spanje-pilletjes nodig hebben besluiten de baasjes om er maar gelijk een jaarlijks APK-tje aan vast te plakken. Dus hop 3 blije eien de auto in en op weg naar dierenkliniek 't Leidse land.. Als we aangekomen zijn sleuren we het baasje naar binnen. Wij vinden het namelijk een groot feest bij de DA. Eerst op de weegschaal. Ollie 27 kilo, keurig. Myko 22 kilo,prima. Argos  24,5 kilo. WAT!?!  Argos is dus blijkbaar tweeëneenhalf kilo aangekomen in een jaar tijd. Dat wordt streng diëten voor meneertje die gewoon 22 kilo hoort te wegen net zoals zijn broer. Na het wegen gaan wij braaf wachten tot we aan de beurt zijn. Nou ja, braaf..... Als er ook een jonge Fransman in de wachtkamer blijkt te zijn die Rover heet dan is het helemaal bal. Joepie!!! Spelen!!! Dan komt ook Jackie nog binnen. Jackie is een Engelse bullenman en het vrouwtje had afgesproken met zijn baasje om wat van Argos zijn pilletjes te geven. Met 4 Engelse en een Franse platte snuit breken we gezellig de wachtkamer af. Wat een feest. Dan zijn we aan de beurt. Ollie kan niet wachten en staat al met zijn pootjes tegen de behandeltafel .  Ikke eerst, ikke eerst, zie je hem denken. Oortjes gecheckt, tandjes bekeken en hartje beluisterd. Ollie komt volledig goedgekeurd de controle door.  Nog even een smerig snufje in zijn neus (wordt iets minder gewaardeerd ) en een prikje in zijn nek (merkt meneer niet eens) en dan is het tijd voor Myko. Oh wacht...... we vergeten bijna het belangrijkste. ...HET KOEKJE! Dan het zelfde riedeltje met Myko. Miko vindt het allemaal iets spannender, maar het koekje maakt een hoop goed. Dan is Argos aan de beurt. Eerst het standaard riedeltje en dan even in de oortjes laten kijken. En ja hoor, baasjes dachten het al, oorontsteking aan beide kanten. Dat wordt stevig zalven deze week en volgende week even terug om te controleren of het echt beter is geworden. Dan mogen we weer naar buiten. De fransman staat nog bij de balie dus nog even spelen voor we afscheid nemen. Wij gaan lekker met het baasje buiten stappen en laten het vrouwtje achter om te betalen.  Geh,  geh, geh. ...

(PS Vrouwtje zegt sorry voor de wazige foto's, maar 3 Harries in bedwang houden die willen spelen en foto's maken tegelijk blijkt niet zo goed te werken.)

Argos has some trouble with his ears and has to see the vet and off course we al tag along. Not just for fun but also because we need our shot and sandfly and heartworm medication for our upcoming trip to Spain. So into the car we go for a ride to the vets. When we arrive we can't wait to go inside. We just LOVE the vet! First we have to go on the scale. Ollie is perfect, Myko is perfect, Argos is........... 5 pound heavier than a year ago!!! Oh my, someone needs to go on a diet! Then we have to sit and wait for our turn. Not a easy task if there are a French little bulldog named Rover and an other English boy named Jacky in the waiting room. We all started to play and soon where breaking down da house. What good fun. But then it's our turn to go in and we have to say goodbye to our new found friends. Ollie cant hardly wait and he is already standing up against the table. "me first, me first, me first" The vets looked in my ears, looked at my teefers and listened to my heartbeat.Then a get my shots and off course (VERY IMPORTANT) my cookie He gives me the al clear for another year. Next is Myko, same story everything is just fine. Myko is a little bit more nervous on the table but off course the cookie makes it al better. Last one on the table is Argos. He has an ear infection in both ears. Mummy and daddy where already expecting this because Argos was flapping his ears sins a couple off days. He gets medicin for his ears and we have to go back in a week to see if the infection has cleared up. When we go out again we see that Rover the frenchman is still there, so we start playing again. But then we have to go and say goodbye, we go outside for walkies with daddy and leave mummy behind to take care of the bill. Ghe,ghe,ghe.

(PS Mummy says sorry for the blurry pictures, but trying to control 3 happy bouncy bals and taking picterus at the same time doens't seem to work very well.)

Lifter - Hitchhiker

For English please scroll down.
 

Myko is een beetje ziekjes vandaag, hij heeft pijn in zijn buikje. Dus de grote ronde doen we vandaag even zonder hem. Hij mag lekker uitzieken in zijn bedje. Ollie en Argos saampjes op scharreltocht door het park. De mannen vinden het heerlijk om te scharrelen en overal te snuffelen. Al gauw vinden ze een enorme stok. Ollie vind dit reuze interessant en vraagt zich af hoe hij deze thuis gaat krijgen. Argos verliest al snel zijn interesse, ballen en stokken zijn niet zijn ding. Hij snapt echt niet waarom de andere zich daar altijd zo druk om maken. Maar zonder zijn broer vind hij het maar eenzaam in het park en daarom pikt hij een lifter op halverwege de wandeling. De lifter blijft op zijn rug zitten totdat we bijna weer thuis zijn. Dag mevrouw Libelle,  misschien tot een volgende keer.

 

 

Myko is a little bit I'll today, his tummy is a bit upset. Therefore we leave him at home for the big walkies today. Argos and Ollie on a stroll together today. It's not long before they find a big stick. Ollie is al excited and is wondering how he is getting this stick home. Argos can't be bothered, sticks and balls are just not his thing. He just doesn't understand why the others get so excited about it. But apparently Argos is feeling a bit lonely whiteout his brother in the park. And so he desides to pick up a hitchhiker for the rest of the walk. The hitchhiker sticks with him to almost the end of the walk. Bye bye miss Dragonfly , maybe until next time.
 

2e Harrie-wandeling - 2th Harriewalkies.

(For english please scroll down)

Het zonnetje schijnt vrolijk deze zondag ochtend. Dat belooft een mooie dag te worden om onze 2e Harrie-wandeling wandeling te hebben. We verzamelen op het parkeerterrein en ook wat een feest om iedereen weer te zien.

Als iedereen er is dan gaan we lopen. Wij rennen en spelen en de baasjes zijn druk aan het kwebbelen. Af en toe plonzen we even het meer in. Na een dik uur wandelen gaan we nog even ravotten op het strandje. Lola en Ollie willen dezelfde stok. Ze kunnen niet zo goed delen. Een kleine rel en arme Lola wordt zo in het water omgekieperd.  Die jeugd van tegenwoordig heeft ook geen respect meer voor dames op leeftijd. Tis een schande. Na nog wat waterpret lopen we weer langzaam terug richting de parkeerplaats. Binky besluit om gezellig met ons mee te gaan en probeert bij ons in de auto te klimmen. Vinden wij supertof, maar zijn papa en mama nemen hem toch liever zelf mee naar huis. Na het afscheid van al onze vriendjes rijden wel weer terug naar huis waar we gaan dromen over deze zeer geslaagde 2e Harrie-wandeling wandeling.

                         


The sun is shining and it's gonna be a beautiful day. Today we have our second Harrie-walkies. We gather at the parking lot and we are very happy to see all our furry friends. When everyone is there we start walking. We have lots of fun, we run, we play, we meet other dogs and have a blast. After more then an hour it's time to go back. We stop at the little beach for some water fun,  chasing sticks and have a little swim. But the its time to go back home. We have to say goodbye to all our friends and go home. At home we go dreaming about all the fun we had today. Hope we have a third walkies very soon.

Op fakansie - Bulldogs on holiday

Op fakansie - Bulldogs on holiday

Roadtrip naar Spanje met snurkende buldoggen.

 

Het vrouwtje is al een paar dagen druk aan het doen en dingen in een tas aan het stoppen. Wij weten wat dat betekent. ........ Se gaan op fakansie. Maar zouden wij meemogen of laten ze ons weer achter met onze favoriete bulle-oppas? De Myko neemt het zekere voor het onzekere en installeert zichzelf alvast in de tas. Vrouwtje vind dat niet zo leuk en zegt dat er nu allemaal Harrie - haren op de schone kleren zitten. Maar Myko probeert het gewoon nog een keer. Eenmaal in de tas moeten ze je wel meenemen toch? Baasje is buiten ook so druk bezig om de auto om te bouwen. Tassen gaan achterin, bedje in het midden en ook onse bakjes zien we voorbij komen. Joehoe, we mogen mee. Heel even is er toch nog twijfel als onse favoriete bulle-oppas verschijnt...... maar nee. Die komt gewoon een bakkie doen voor we weggaan. Om zeven uur 's avonds is het zover. Baasjes rijden altijd zoveel mogelijk in de nacht zodat het niet te warm kan worden voor ons. We klimmen in de auto, nou ja klimmen..... we zetten onze voorpoten erin en kijken vragend achterom  voor een kontje-til, en op weg zijn we. Zo'n fakansie is natuurlijk heel vermoeiend dus wij maken vast een goede start door de volledige 1480 kilometer te snurken. Af en toe stoppen de baasjes, dan worden we wakker en maken we stappertjes en drinken we wat water. En oh ja, moet er ook nog ff getankt worden. Dan gaan we weer aan het snurken. Bij de laatste stop krijgen we ook ontbijt, het is al weer licht en het zonnetje is al flink aan het schijnen. We klimmen weer in de auto en zijn klaar voor het laatste stuk. Als we bijna Llafranc inrijden, gaan alle neusjes de lucht in. We ruiken het strand al. Maar voordat we naar het strand kunnen moeten we eerst de sleutel van het huisje halen zegt het vrouwtje. Uiteraard zijn wij het hier niet mee eens, maar dat vrouwtje luistert echt nooit naar ons. Dus gaan we toch eerst naar de duikschool. Ook wel leuk want iedereen is blij om ons weer te zien. Hier in Spanje zijn wij dus heeeeeel beroemd he. ........ Nou ja, misschien niet in heel Spanje, maar toch zeker wel in Llafranc! Heel veel mensen stoten elkaar aan en wijzen naar ons, sommige vragen of ze een foto van ons mogen maken en wij horen heel vaak guapos (dat is knapperd in het spaans) Volgens het vrouwtje omdat hier niet zo veel bulletjes wonen, en zeker niet met zijn drie-tjes. Maar wij denken daar natuurlijk heel anders over! Wij zijn gewoon VIB's en beroemd van feestpoek en instagrammetje en joetjoep enso. Afijn, wij hebben feel knuffels en de sleutel van het huisje gehad van Lotti (die regelt altijd een huisje voor ons) nu rijden de baasjes dus richting het huisje op de berg, maar dat is wel weg van ut strand! Vrouwtje zegt dat we nog genoeg strand zullen zien komende week. Kan wel zijn,  maar wij willen nu! Bij het huisje snuffelen wij eerst even alle oude bekende geurtjes op, elke kamer wordt geïnspecteerd door ons. Ollie ontdekt een fruitboompje op ons terras en plukt zijn eigen vruchtjes alvast (vrouwtje weer in de stress, want misschien wel giftig segt ze. Maar blijkt gewoon eetbaar, de lokale mensen plukken ook als ze langs lopen. Dus waarom zou ikke Ollie dat niet doen?)Het vrouwtje is ons bed aan het maken. Nog zo'n voordeel van op fakansie zijn, we slapen 2 weken lang direct naast het baasje zijn bed! Joepie!!!!

Dan is het 2 weken van zware stappertjes, bergje op en bergje af. Krijg je een mooi gespierd kontje van zegt ut vrouwtje. Wij wandelen heel veel, langs de berg naar het volgende dorpje, naar beneden naar het strandje, maar vooral veel naar allerlei terrasjes. Op die terrasjes bestellen de baasjes allerlei lekkere drankjes en hapjes. En wij....? Net als in Nederland alleen maar een bak water. Daar moet toch echt eens verandering in komen seg! Wij lusten ook veel lekkers! De komende 2 weken slijten wij dus met bergjes op en af klimmen, pootje baden op ut strand tussen de bootjes (want we mogen daar eigenlijk niet op het strand, verboden voor woeffies staat er op een groot bord, in Spanje houden ze niet zo van hondjes als thuis in Nederland) op het terras liggen en veel aandacht scoren en als dat allemaal te veel wordt dan maken we hele lange siësta-snurkjes in ons huisje op de berg. Ook krijgen wij nog visite, onze buurtjes van thuis zitten hier vlakbij op de camping. Dus hun komen gesellig naar ons en wij gaan een dagje gesellig naar hun. Als we naar hun gaan op de camping, dan gaan we daar ook naar ut strand, maar....... die hebbe dus een strand waar je gewoon los kan hollen. Nou ja seg.... dat hadden de baasjes veel eerder moeten weten! Wij prutsen al 5 jaar een beetje in de haven tussen de bootjes! Na 12 dagen beginnen de baasjes ineens weer van alles in te pakken Enso. Seg...we gaan toch niet terug he? Wij willen hier nog feel langer blijven. Maar helaas, met een kontje til weer in de auto en weer 1480 km snurkend terug naar huis.

 

Wat doen jullie hondjes met fakansie?

 

 

 

 

 

Roadtrip to spain with snoring bulldogs in your car.

Mummy and daddy are starting to pack stuff in suitcases. This can only mean one thing, HOLIDAY! The only question is; are we allowed to join them or are they leaving us again with our favorite bully-sitter. But no, this time we can go on holiday also. When daddy packed the car we can hop in. Okay, maybe no hopping, we need a little help by a bum-lift from daddy. Once we are driving we are snoring al the way to Spain. We love driving and always fall asleep in the first 5 minutes. We drive at night as much as possible, because mummy and daddy say it is not too hot to travel at night for us. At every fuel stop we know our drill; wait for daddy to fuel the car, do our little walkies, get a little drink and back in the car and snoring again. We have done this trip 4 times already, so you know, we are very experienced travelers. When we arrive in Spain we stop at the dive shop Triton, the people over there are good friends and they Always arrange a house for us op on the mountain. So we stop to say hi, get some cuddles and off course the key. We go up to the mountain and do a little inspection off the house. Sniffing around in every room off course. Ollie find a little fruit tree and immediately pics some fruit to eat. Smarty pants! A big plus being on holiday is that we sleep with mummy and daddy. At home we sleep downstairs, but here we are right beside daddy. Yeah! Then the holidays can begin. For 2 weeks we go up and down the mountain, do walkies in the woods and on the beach, make lots off little siestas and visit many terrace where mummy and daddy order all kinds off yummy foods and drinks. But we only get a bowl off water. Not fair! But when we are on the terrace or just strolling along the boulevard we do get lots and lots off attention. We sure love attention! We get cuddles, and people want to tak our picture and calls us guapos, that means handsome in Spanish you know! We think we are quit famous bulldogs, must be because of our facebook, youtube and instragram or something. But mummy says to cool down, it's just because there are not a lot off bullies in Spain, let alone 3! We don't like that explanation a lot, we think we are just famous bulldogs. And before we know it it is time to go back home again. We really would like to stay a little bit longer, but mummy says its time to go. So there we go again......snoring 1480 km back to Holland.

 

What are your doggies doing on holiday?