zondag 26 maart 2017

Aanmodderen - muddy Weekend

For english please scroll down.
 
De baas moest weg en het vrouwtje moest weg. En wij...... Wij kregen onze favoriete oppas op bezoek. Die ging lekker met ons wandelen in het park en wij hebben ff goed ut farken uitgehangen. Letterlijk. Vooral ikkes Myko heb het er eens goed van genomen. Ikkes Myko heb ooit gehoord dat modder goed is voor je rimpels, dus ikkes heb ff goed aangemodderd. Neef Ollie heeft zich ingehouden en heeft alleen zijn voetjes ingedoopt en die thuis fijn overal in de rondte "gestempeld ". Leuke verrassing voor baasje en het vrouwtje als ze thuis komen. Want dweilen doet de favoriete oppas niet, die is er alleen voor ons. Argos heeft zich hier uiteraard volledig buiten gehouden. Die wil zijn mooie witte jasje niet vies maken.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Daddy had to go out and mummy also. So we got our favorite  bully-sitter yesterday. She took us to the park and we found ourselves a nice little puddle, a nice little puddle off MUD! We love our bully-sitter and we love going to the park, but we LOVE mud! So we made our walkies into a pig party, what a joy. Me Myko did a facial, because mud is good for my wrinkles. Ollie just dipped his feet in (and left a trail trough the entire house when he got back) Argos off course had nothing to do with all of this. He likes his coat white and clean.

maandag 13 maart 2017

2e Harrie-wandeling - 2th Harriewalkies.

(For english please scroll down)

Het zonnetje schijnt vrolijk deze zondag ochtend. Dat belooft een mooie dag te worden om onze 2e Harrie-wandeling wandeling te hebben. We verzamelen op het parkeerterrein en ook wat een feest om iedereen weer te zien.


Als iedereen er is dan gaan we lopen. Wij rennen en spelen en de baasjes zijn druk aan het kwebbelen. Af en toe plonzen we even het meer in. Na een dik uur wandelen gaan we nog even ravotten op het strandje. Lola en Ollie willen dezelfde stok. Ze kunnen niet zo goed delen. Een kleine rel en arme Lola wordt zo in het water omgekieperd.  Die jeugd van tegenwoordig heeft ook geen respect meer voor dames op leeftijd. Tis een schande. Na nog wat waterpret lopen we weer langzaam terug richting de parkeerplaats. Binky besluit om gezellig met ons mee te gaan en probeert bij ons in de auto te klimmen. Vinden wij supertof, maar zijn papa en mama nemen hem toch liever zelf mee naar huis. Na het afscheid van al onze vriendjes rijden wel weer terug naar huis waar we gaan dromen over deze zeer geslaagde 2e Harrie-wandeling wandeling.





                         


The sun is shining and it's gonna be a beautiful day. Today we have our second Harrie-walkies. We gather at the parking lot and we are very happy to see all our furry friends. When everyone is there we start walking. We have lots of fun, we run, we play, we meet other dogs and have a blast. After more then an hour it's time to go back. We stop at the little beach for some water fun,  chasing sticks and have a little swim. But the its time to go back home. We have to say goodbye to all our friends and go home. At home we go dreaming about all the fun we had today. Hope we have a third walkies very soon.

zondag 12 februari 2017

Sneeuwpret - fun in the snow

For English please scroll down.
 
Eindelijk valt er weer eens sneeuw, in het begin een aarzelend laagje, maar als snel toch een overtuigend wit tapijt. En wij Harries, wij zijn gek op sneeuw. Nou ja...... Myko en Ollie dan. Argos vind het allemaal maar zo zo. Dat kouwe gedoe aan je pootjes... en het is nog glad ook. Maar Myko en Ollie gaan uit hun plaat.  Lekker gek doen, springen, sprintjes trekken en sneeuwballen vangen. Eerst stuiteren we vrolijk door het witte geworden park en daarna gaan we nog even naravotten in de de tuin. Maar oei oei pas op! Ollie speelt iets te ruw en glijd onderuit. Even de sneeuw uit je vacht schudden en weer door gaan. De volgende ochtend is het nog steeds wit. Lang geleden dat we echt zo'n pak sneeuw hadden dat ook daadwerkelijk bleef liggen. We gaan weer op pad en lopen naar het speelveldje. En wie komen we daar tegen? Bob de Bulgaar. Joepie wat een feest. We gaan lekker spelen, maar die Bob die snel joh. Pfoeh. We hebben moeite om hem bij te houden. Als we uitgespeeld zijn lopen we met zijn allen weer terug naar huis. Tijd voor een ontbijtje en een snurkje.  Als we tegen 12 uur weer wakker zijn en weer gaan willen wandelen is het al aan het dooien, langzaam aan verdwijnt de sneeuw. Jammer want we vonden het erg tof, zou het nog een keer gaan sneeuwen deze winter?




Finally it's  snowing sinds a long, long time. We Harries, we love the snow. Well at least Myko and Ollie do, argos is not to sure about that slippery cold stuff under his feet. But Myko and Ollie are having a blast. First they are running and playing in the park. Then some more snow fun in the garden. But watch out, it's slippery!  Ollie makes a bellyslide. Not impressed by his fall he's shakes and keeps on playing. But mummy says it's time to go inside. Next morning it's still white outside. So we go to a play field nearby. Hey look who is there! It's our friend Bob. We play and play and play some more. But he is so fast,  we have trouble keeping up. After playing it's time to go home for breakfast and a little snoring. In the afternoon the snow starts to melt, what a shame. Hopefully it willstart to snow once more this winter.
 
 

                                     
 

zondag 4 december 2016

Harrie wandeling - Harrie walkies

Het begon allemaal zo ongeveer 6 weken geleden toen tante Liesbeth zei "jullie komen altijd naar ons, waarom komen wij niet eens een keertje bij jullie wandelen" Dat vonden onze friendjes van de haagse roedel allemaal wel een goed plan en dus trokken we een datum. Maar langzaam maar zeker kwamen er ook bullefriendjes van buiten de haagse roedel bij en ook onze buurhond Bob had er wel oren naar. En zo hadden we ineens de allereerste officiƫle Harrie-wandeling. Maar het weer gooide roet in het eten want het stormde als een gek en er was code oranje uitgeroepen. Dat is niet zo tof als je op de Vlietlanden rond gaat lopen. De 1e officiƫle Harrie-wandeling was dus al voorbij voordat die begonnen was. Dus snel een nieuwe datum geprikt en gelukkig kon iedereen dan ook. Zelfs Hummer heeft zijn verjaardag even uitgesteld om met ons mee te wandelen. We verzamelden op de parkeerplaats en de pret kon beginnen. Het 1e stuk moesten we aan de riem blijven en dat vonden wij natuurlijk helemaal niet leuk. Toen moest dat baasje ook nog zo nodig een groepsfoto maken en dat betekende dus nog langer wachten. Maar gelukkig konden we daarna allemaal los.












Joehoe!!! Ollie wil gelijk over een slootje heen jumpen omdat hij aan de andere kant gekke wieltjes ziet. (Hij heeft iets met gekke wieltjes en wil die altijd onderuit halen (skateboards en skeelers e.d.)) Maar een keiharde krijs van het vrouwtje en hij stopt halverwege zijn sprong. Pfoeh. Gelukkig maar. We lopen vrolijk verder, we spelen met elkaar en gaan pootje baden in het (ijskoude) water. En sommige....... sommige rollen ook nog even lekker door de poep (we zullen geen namen noemen) Ieuw!! Ook de baasjes en vrouwtjes hebben het reuze naar hun zin en lopen druk te kletsen en foto's en filmpjes te maken. Maar dan is het toch tijd om weer terug te gaan. Het was een heerlijke anderhalf uur durende wandeling en we vonden het echt heel tof dat al onze vriendjes er waren. En weten jullie wat ook tof was? Hummer die was jarig vandaag en trakteert als we weer terug bij de auto zijn. Smek, smak, smul,  allemaal een lekker kauwstaafje in onze giechel. Dan gaat iedereen weer terug naar huis en dat vinden we niet zo leuk.... maar vrouwtje beloofd dat we dit heel snel nog eens gaan doen. Joepie!  (Is het al heel snel?)


It al started a few weeks ago when auntie Liesbeth said "maybe next time we come to you in stead of you coming to us" Al our friends from the pack thought it was a good idea so mummy organized a date. More furry friends came along and even our neighbor dog wanted to come for walkies with us. And so there it was, the first Harrie walkies date. But then a big storm came along and our first walk ended before it could even start. Mummy planned a new date and luckely this time the weather was excellent. Cold but the sun was shining and no rain. We gathered at the parking lot and away we go. First 5 minutes we had to stay on leash, that's no fun. And we had to wait to take a group picture also. But then we went off leash. Yoohoo, let's play and run and sniff and go into the water (COLD!). Also (not telling names) some of us had a good rolling in the poo. We had a great time doing our walkies with all our friends and so did our mummy's & daddy's. We walked and played for more than an hour and a half. Time to go back home. But not before we got a treat from Hummer, because it was his birthday. I think we can say that our first Harrie walk was a great succes and will be repeated soon.