Goedemorgen friendjes, wat een heerlijk weekend heppe wij gehad. Jullie ook? Wij worden helemaal frolijk fan dit tempratuurtje. Lekker buiten spelen en we willen niet meer naar pinnen. Last fan lente kriebels segt ut frouwtjuh. Geen idee of dat klopt, maar wij worden er zeker blij fan. En ut plijft zeker nog tot woensdag zulk heerlijk bulletjes weer. Woohoo.
De Harries
De avonturen van 3 eigewijze engelse bulldog mannen. Adventures of 3 stubborn bulldog boys.
maandag 22 februari 2021
zondag 14 oktober 2018
Cynocamp
For English please scroll down.
We zijn voor het eerst op echte hondenvakantie geweest. We weten wel dat wij al heel vaak op vakantie zijn geweest, maar dat was dan meer een baasjesvakantie en wij mochten ook mee. Maar dit keer zijn wij naar een heuse hondencamping geweest, Cynocamp (www.cynocamp.com). Een camping speciaal voor hondjes (en de baasjes mogen ook mee) en daar kunnen we altijd helemaal los lopen. Dat is tof he. Frouwtjuh had daar een huisje geregeld voor ons, een gites noemen ze dat daar. Dus op 6 oktober onze bedjes, brokjes en kluifjes ingepakt en weg waren we. Eerst heel lang in de auto snurken en toen waren wij er. Eenmaal aangekomen zijn wij uit de auto gesprongen en hebben we kennis gemaakt met alle hondjes daar. Dat ging niet zo soepeltjes want Myko moest even stoer en joeg binnen 10 minuten Edwin de Terveurense herder door de bosjes. Arme Edwin schrok zich de tandjes. 1e indruk is het halve werk dacht de Myko. Frouwtjuh vond dat niet zo tof, maar ikke Myko vond mijzelf heel stoer. Verder waren er nog de newfoundlanders Indy en Kaisa De 3 Spaanse waterhonden Amor, Amigo en Tara, de jack Russell Arthur die altijd geluid maakt en een spaniël (waarvan wij de naam niet meer weten) en bruin hondje Sam. De dame van het kamp zei morgen gaan we met zijn alle wandelen en dan kan iedereen elkaar goed leren kennen. Dat fonden wij een goed idee, maar nu eerst buikje vullen en snurken maken. Dus de volgende dag gingen wij stappertjes maken met de hele roedel. Dat fonden wij heel tof en gesellig. Alleen was het ietsepietsie warmer dan we hadden gedacht en er was niet feel schaduw. De Myko kreeg het er een beetje moeilijk mee, maar die wou bij de groep plijfen tus bleef dapper doorstappen. Frouwtjuh zei dat hunnie maar door moesten lopen, wij plefen in de schaduw even wat drinken en afkoelen en dan klein stukje lopen nog en verder afkoelen in ut beekje en dan (als Myko volledig afgekoeld was) in rustig tempo terug zouden wandelen. Wij hebben lekker lang in het beekje gekliedert en stokjes gefangen. Myko was wel een peetje eigenwijs, want die wou eerst niet het water in. Toen niemand meer hijgde gingen we rustig verder. Maar dat was nog best ver en sommige stukken ook helemaal geen schaduw. Toen kwam de meneer van ut camp ons halen met de auto, tas wel heel lief hè. Konden wij fijn mee terug rijden.
We zijn voor het eerst op echte hondenvakantie geweest. We weten wel dat wij al heel vaak op vakantie zijn geweest, maar dat was dan meer een baasjesvakantie en wij mochten ook mee. Maar dit keer zijn wij naar een heuse hondencamping geweest, Cynocamp (www.cynocamp.com). Een camping speciaal voor hondjes (en de baasjes mogen ook mee) en daar kunnen we altijd helemaal los lopen. Dat is tof he. Frouwtjuh had daar een huisje geregeld voor ons, een gites noemen ze dat daar. Dus op 6 oktober onze bedjes, brokjes en kluifjes ingepakt en weg waren we. Eerst heel lang in de auto snurken en toen waren wij er. Eenmaal aangekomen zijn wij uit de auto gesprongen en hebben we kennis gemaakt met alle hondjes daar. Dat ging niet zo soepeltjes want Myko moest even stoer en joeg binnen 10 minuten Edwin de Terveurense herder door de bosjes. Arme Edwin schrok zich de tandjes. 1e indruk is het halve werk dacht de Myko. Frouwtjuh vond dat niet zo tof, maar ikke Myko vond mijzelf heel stoer. Verder waren er nog de newfoundlanders Indy en Kaisa De 3 Spaanse waterhonden Amor, Amigo en Tara, de jack Russell Arthur die altijd geluid maakt en een spaniël (waarvan wij de naam niet meer weten) en bruin hondje Sam. De dame van het kamp zei morgen gaan we met zijn alle wandelen en dan kan iedereen elkaar goed leren kennen. Dat fonden wij een goed idee, maar nu eerst buikje vullen en snurken maken. Dus de volgende dag gingen wij stappertjes maken met de hele roedel. Dat fonden wij heel tof en gesellig. Alleen was het ietsepietsie warmer dan we hadden gedacht en er was niet feel schaduw. De Myko kreeg het er een beetje moeilijk mee, maar die wou bij de groep plijfen tus bleef dapper doorstappen. Frouwtjuh zei dat hunnie maar door moesten lopen, wij plefen in de schaduw even wat drinken en afkoelen en dan klein stukje lopen nog en verder afkoelen in ut beekje en dan (als Myko volledig afgekoeld was) in rustig tempo terug zouden wandelen. Wij hebben lekker lang in het beekje gekliedert en stokjes gefangen. Myko was wel een peetje eigenwijs, want die wou eerst niet het water in. Toen niemand meer hijgde gingen we rustig verder. Maar dat was nog best ver en sommige stukken ook helemaal geen schaduw. Toen kwam de meneer van ut camp ons halen met de auto, tas wel heel lief hè. Konden wij fijn mee terug rijden.
Camp-stappertjes / Pack-walkies |
Verplicht afkoelen / cooling down |
Onse Gites / Our Gites |
Met Amor, een van de spaanse waterhondjes / With Amor, one off the spanish waterdogs |
In
te middag komen de baasjes en hondjes bijeen om samen wat te drinken
en wij wat te spelen. Maar die hondjes ferstaan de bullentaal niet so
goed (of wij de hondentaal) tus af en toe is er effe een grauw. Maar
dat mag te pret niet drukken en vooral Argos blijft stug proberen om
met iedereen te spelen. Myko voelt zich nogal Macho deze facansie en
als hij merkt dat een hondje onzeker is, dan reageert hij daarop.
Fooral Edwin en Sam sijn de sjaak.Tan krijgt hij tus op sijne kop fan
ut baasje, want ta mag niet he. Moet altijd praaf sijn. Ondertussen
zijn er ook nieuwe mensen aangekomen met een Leonberger en een Benner
sennenhond. In totaal lopen er nu 14 honden rond en dat gaat
verbazingwekkend goed (op dus een grauw en een douw af en toe na)
Alle hondjes scharrelen vrij over het terrein (2 hectare, dus genoeg
te ontdekken) en hebben het heerlijk. Fooral Ollie die natuurlijk
weer allerlei vreten weet te vinden, dood vogeltje, appel en
kweepeertjes die fan de boom sijn gefallen. (Die Ollie krijgt thuis
geen eten sekers).Op dinsdag sijn we pij te watervallen wezen kijken.
Cascades de Sautadet. Taar heppe wij gestapt, over de rotsen
geklauterd enne in het water gespeeld.
In de avond gaan baasje en
frouwtje eten bij de eigenaren van het kamp. Table
d'hôtes noemen se dat. Op woensdag isse ut de hele ochtend nat. In
de middag is ut iets opgeklaard en gaan we naar Les Concluses toe.
Dat is een kloof in te bergen waar je fijn kan stappen met hele mooie
uitzichten. Maar als we daar sijn regent ut alweer en hebben we hele
natte stappertjes. Baasje heeft nog wat foto's gemaakt en frouwtje
heeft ons gefilmd terwijl wel aan ut stappen sijn, maar als het dan
nog harder gaat regenen gaan werken maar snel terug naar ons gites om
bij het kacheltje op te drogen en een snurkje te maken. Donderdag sou
ook slecht weer sijn, maar dat fiel tus reuze mee. Wij heppe toen met
sijn 3-en het agility parcours onfeilig gemaakt. Baasje en vrouwtje
moesten heel hard om ons lachen, maar wij finden dat we ut keigoed
heppe gedaan. In de avond gaan de baasjes uit eten met de baasjes van
de 3 spaanse waterhondjes en de eigenaren van ut Cynocamp. Wij
moeten thuisplijfen om de gites te pewaken. Tsss, se heppen niet eens
een doggybag foor ons mee terug genomen. Dan is het alweer tijd om
naar huis te gaan. Alles weer in te auto gedaan en weer heel lang
snurken tot we weer thuis sijn. Wij fonden het heeeel erg leuk taar
en tus gaan wij volgend jaar hopelijk weer terug.
We
went on a real doggy vacation for the very first time. Okay, we've
been on vacation before, but then we went with mummy & daddy.
This time they went with US! We went to a real doggy campsite,
competed adjusted to doggys. How cool is that! First we had to drive
a long time, meaning we had to snore a long time, and then we arrived
in the south off France at Cynocamp in Verfeuil (www.cynocamp.com).
When we arrived we first had to meet the other dogs, because all the
dogs are off leash and allowed to roam around the campsite. Myko
(normally the scary pants off the 3) decided to present himself as
tough boy. That didn't go very well with poor Edwin the Belgian
Sheppard. But they got adjusted fairly well after a while. We thought
we are kinda special, because we are a3-some . But there was an other
trio on the camp, they are Spanish waterdogs. The lady off the camp
showed us around and invited us for a Cynocamp pack-walk the next
morning. Sounds like fun! But first fill up our bellies and take a
long nap. It has been a long, long day. So the next morning we went
for the walk, so cool walking with 12 dogs, just like we do sometimes
back home. We had a lot off fun. But it was a bit warmer then
expected and especially Myko was having a little bit off trouble with
the heat. Stubborn as a true bulldog he went over his limits because
he wanted to stay with the rest off the pack. So mummy said they
should go on without us. We stopped in the shade and had a drink off
water. When he was cooled off a little bit we walked slowly until we
reached the creek in the shade en stayed there to cool down
completely. After 20 minutes we decided to slowly walked on, but it
still was far and almost no shade. So the gentleman from the camp came to the rescue and
picked us up with the car. Thank You! In the afternoon all
the mummy's and daddy's come to have a drink and all the doggy's to
have a play. Not all dogs understand bulldog body language, so
sometimes they got a growl and sometimes Myko decided to chase Edwin
into the bushes again. But overall they got along just fine and Myko
was more and more behaving himself. (Mummy has no clue why Myko was
so macho all off a sudden, at home he is always playing with
doggy's.) Meanwhile another guest has arrived with 2 more dogs, so
now we are with 14. On Tuesday we went to check out the waterfalls at
Les Cascades du Sautudet. That was beautiful. In the evening the lady off the camp
cooked us a Table d'hôtes, wich was very nice according to mummy.
Off course we did not get anything. On Wednesday it was very rainy
the whole morning, but it cleared up in the afternoon. So we went to
the beautiful gorge Les Concluses. We went for a hike there which was
awesome, what an amazing views. Sadly it started raining again so we
went back.
On Thursday we have decided to have a go at the agility
course they have on the campsite. We had lots off fun and scored lots
off treats, we did the tunnel, and zigzagging true the sticks and
jumped trough the tires. He …..we do ANYTHING for a treat.
Personally we think we were pretty good at it, but mummy and daddy
were laughing at us all the time. But what do they know. We are ready
for the championship! This evening we are left alone, they go out for
dinner and we have to watch the gites. So you would think they at
least bring back a doggy bag right? But no, again we got nothing.....
And then its Friday again and we have to go back home. We had a blast
this week. Tank you Cynocamp for an excellent week.
Hopefully we'll be back next year.
maandag 29 januari 2018
Rondspoken in de nacht - Haunting in the middle off the night.
Rondspoken in de nacht - Haunting in the middle off the night
(For english please scroll down)
Tik, tik, tik. Vrouwtje wordt wakker van nageltjes op de vloer beneden. Ze komt even kijken wie er
aan het rondspoken is. Ikke Argos sta bij de deur als ze de huiskamer binnenkomt en ben helemaal blij om haar te zien. Vrouwtje denkt dat ikke misschien naar buiten moet en doet dus de deur open. Maar ikke draai me om en loop weer de huiskamer in. Vrouwtje doet de deur dicht en gaat boven weer slapen. Maar na een half uurtje........tik, tik, tik. Ikke Argos, het kleine witte spookje, ben weer aan het spoken. Dus vrouwtje weer naar beneden. Ikke Argos vrolijk schudden met mijn bips, maar hoef nog steeds niet naar buiten. Vrouwtje weer naar boven toe. Uurtje later...... tik, tik, tik. Vrouwtje weer naar beneden nu sta ikke Argos haar op te wachten. Elke keer alleen Argos, geen teken van de rest. Hier klopt iets niet. Dus het vrouwtje doet het licht aan. Geen andere hond te zien, maar wacht eens even. De bank, die elke avond wordt gebarricadeerd met stoelen, kussens en fleece dekens omdat wij er anders op klimmen en dat mogen wij niet, ziet er behoorlijk rommelig uit. En ja hoor! Achter de stoelleuningen liggen 2 draakjes heerlijk te knorren!! Dus het vrouwtje stuurt Ollie en Myko van de bank en gaat voor de 3e keer terug naar boven, hopend dat ze nu eindelijk kan gaan slapen. Later in de week flikt Ollie het nog 2 keer en snapt het vrouwtje wat er gebeurt is. Ollie doorbreekt de barricade, Myko klimt er in no-time achteraan. Maar Argos kan niet zo goed klimmen en als hij ligt te slapen heeft hij nooit door dat er iets gebeurt omdat hij doof is. Arme Argos. Hij zag ze niet, kon ze niet horen, maar rook ze wel natuurlijk. Hij was in zijn beleving helemaal alleen wakker geworden en dus op zoek naar zijn vriendjes. Vanaf nu 3 stoelen op de bank i.p.v. 2 met een fleecedeken ertussen.
Tick, tick,tick. Mummy wakes up because she hears nails ticking on the floor downstairs. So she comes down to see who is haunting the house. Me Argos is standing by the door when she comes down and I am happy to see her. So mummy thinks maybe I have to go outside. She opens the door, but I turn around and I go back to the livingroom. So mummy goes back to bed. Tick, tick, tick It's me Argos, the little white gost, haunting the house again. So mummy comes back down, I'm happy to see her, shaking my little white booty, but I stil don't have to go out. Mummy goes back to bed AGAIN! One hour later. Tick, tick, tick. Mummy comes back down and I Argos am waiting for her at the door. But it's just Argos, what about the rest off the gang. Something is just not right. So mummy switch on the light. Now she gets it. Those monsters have broken through the couch blockade (we are not allowed onto the couch but never try anyway whenever we see a chance) and are happely snoring on the couch. Argos (being deaf) never realised they abandoned him on the bed and moved to the couch. When he woke up he couldn't find them anywhere. He could not see them, because they where behind the chairs, he can't hear them because he is deaf, but he could smell them. So he was searching the whole time. Poor baby. Mummy sent the monsters off the couch and baricaded it with an extra chair. Back to bed and hopefully not coming back down.
Argos, all alone in their bed.
|
maandag 25 september 2017
Weer op facansie ! - On holiday, again!
For english please scroll down.
En toen hadden de baasjes ineens besloten om gewoon nog een keer op facansie te gaan. Het was echt last minute, dus het was een beetje gedoe om alles te regelen. Hadden ze dus gewoon geen plekje voor ons in het huisje op de berg. Nou ja, ze hadden wel plek. Alleen was dat de 1e week op de 1e etage. Voor ons geen enkel probleem natuurlijk, heeft het baasje er elke dag een paar gratis workouts bij. Wij vinden een tilletje echt niet erg hoor, daar doen wij niet moeilijk over. Afijn alles dus toch geregeld en weg waren we voor nog een keer 3 weken naar de zon. Als ervaren reizigers waren wij weer super braaf in de auto en natuurlijk kregen wij weer lekker veel aandacht bij elke pitsstop die we maakten onderweg. In Spanje aangekomen was het even wennen dat we 1 hoog zaten, maar voordeel is dan wel dat je die spaanse poezels al van ver ziet aankomen en dan lekker hard kan blaffen. De 1e 2 weken hadden we een buurhond die niet zo aardig was. Heel stoer stond hij te grommen vanaf het balkon naast dat van ons. Maar wat hij niet wist was dat wij later in de week gingen verhuizen naar beneden en hij dus elke keer langs ons moest lopen als hij zijn appartementje in of uit wou. Ghehehe, toen blafte die wel een ander deuntje he, want wij sijn met zen 3en en echt heul errug gevaarlijk. Gniffel, gniffel. We hebben deze facansie weer veel oude en nieuwe vriendjes gezien (en zelfs een paar nieuwe feestboek fans erbij gekregen) en heerlijk weer geflaneerd langs de boulevard. Wat nieuw was deze facansie was dat we steeds moesten hollen van ut baasje. Hij heeft een nieuwe klik machine en wou dus oefenen. Maar alleen die Myko wou maar scherp zijn en ikke Ollie en de Argos waren onscherp zegt tie.Nou ja seg, ikke Ollie denkt dat ikke hartstikke scherp ben.
En toen hadden de baasjes ineens besloten om gewoon nog een keer op facansie te gaan. Het was echt last minute, dus het was een beetje gedoe om alles te regelen. Hadden ze dus gewoon geen plekje voor ons in het huisje op de berg. Nou ja, ze hadden wel plek. Alleen was dat de 1e week op de 1e etage. Voor ons geen enkel probleem natuurlijk, heeft het baasje er elke dag een paar gratis workouts bij. Wij vinden een tilletje echt niet erg hoor, daar doen wij niet moeilijk over. Afijn alles dus toch geregeld en weg waren we voor nog een keer 3 weken naar de zon. Als ervaren reizigers waren wij weer super braaf in de auto en natuurlijk kregen wij weer lekker veel aandacht bij elke pitsstop die we maakten onderweg. In Spanje aangekomen was het even wennen dat we 1 hoog zaten, maar voordeel is dan wel dat je die spaanse poezels al van ver ziet aankomen en dan lekker hard kan blaffen. De 1e 2 weken hadden we een buurhond die niet zo aardig was. Heel stoer stond hij te grommen vanaf het balkon naast dat van ons. Maar wat hij niet wist was dat wij later in de week gingen verhuizen naar beneden en hij dus elke keer langs ons moest lopen als hij zijn appartementje in of uit wou. Ghehehe, toen blafte die wel een ander deuntje he, want wij sijn met zen 3en en echt heul errug gevaarlijk. Gniffel, gniffel. We hebben deze facansie weer veel oude en nieuwe vriendjes gezien (en zelfs een paar nieuwe feestboek fans erbij gekregen) en heerlijk weer geflaneerd langs de boulevard. Wat nieuw was deze facansie was dat we steeds moesten hollen van ut baasje. Hij heeft een nieuwe klik machine en wou dus oefenen. Maar alleen die Myko wou maar scherp zijn en ikke Ollie en de Argos waren onscherp zegt tie.Nou ja seg, ikke Ollie denkt dat ikke hartstikke scherp ben.
Maar ut baasje vond dat we steeds opnieuw moesten hollen omdat moest oefenen. Nou zijn ikke Ollie en de Myko wel voor veel te porren als er een snoepje tegen over staat, maar die Argos hed het snel gesien en daad alleen heel soms een sukkeldrafje. Kreeg die toch een snoepje! Dat finden wij dus niet eerlijk he! We sijn ook nog een dagje op visite geweest bij Ome John en Tante Petra op de camping. Tante Petra die moest ons effe showen bij iemand die ook op de camping stond met 3 bullen, maar dan fransen. Nou ja seg, wij werden daar finaal uitgeblaft. Gekke jongens die fransen. Maar dat baasje van die fransen vond ons wel leuk hoor en wij hebben dus weer lekker veel aandacht en friemels gehad. Daarna gingen we met Ome John en Tante Petra naar ut strand om te lunchen. Maar viel wel een beetje tegen. Op tafel allerlei lekkers en werden weer eens afgescheept met een bakje water. Daarnaast werden we ook nog eens gezandstraalt want er was een beetje) veel wind. Dus toen sijn we maar weer richting ons huisje op de berg gegaan. De rest van de facansie hebben we gevuld met siësta/snurkjes, flaneren over de boulevard, terrasjes liggen, aandacht en aaiers krijgen van allerlei mensen en afkoelen en poedelen in de Mediteraanse zee. Tijdens een van die flaneer sessies liepen we langs een meneer die aan ut toeteren was op een saxofoon. De Ollie stond echt heel gefascineerd te kijken met zijn hoofdje schuin. Mensen die zagen dat en stoten elkaar aan en gingen wijzen naar de Ollie. Toen had de meneer die aan het toeteren was het ook door en ging naar de Ollie toeteren. Maar dat vond de Ollie toch wel een beetje eng en deed een paar stapjes achteruit. Alle mensen moesten daar hard om lachen en het vrouwtje moest ook lachen en zei dat dit echt weer typisch Ollie-actie was en dat hij toch ook zo´n clown is. Toen de facansie bijna op was kwam er toch wel een beetje paniek bij ons 3en........ die baasjes die hadden dus gewoon niet genoeg brokjes bij zich voor ons. Nou ja seg, bel 144, pure Harrie-mishandeling. Wij worden hier uitgehongerd! Het vrouwtje probeerde het nog goed te maken met gekookte eieren, wat spaanse brokjes erbij doen en gedroogde visjes. Maar daar stinken wij niet in he. Die Argos werd zelfs een beetje misselijk van die spaanse brokjes. Wij gaan dit heel lang uitmelken voor extra koekjes enzo. Dat zal ze leren, hihihi. Ondertussen zijn we weer thuis en hebben we gelukkig weer onze eigen brokjes en vleesje en snurken we weer in ons eigen bedje. En morgen, morgen krijgen wij verse haring heeft het vrouwtje belooft. yummy, yummy.
At the harbor |
Cooling down in the sea. |
My scuba mask dont fit. |
We love sticks. |
Labels:
#Bulldogs,
#Costabrava,
#DeHarries,
Englishbulldogs
Locatie:
Llafranc, Girona, Spanje
Abonneren op:
Posts (Atom)