De herfst is op zeker begonnen. Het is koud en grijs als wij onze stappertjes gaan maken deze vroege zondagmorgen. Brrrrr. Zelfs de joggers die normaal gesproken elk weekend in grote getale in het park rennen zijn nergens te bekennen. En op een enkele rigdeback na komen we ook geen andere hondjes tegen om mee te spelen. Die liggen natuurlijk allemaal nog in een lekker warm bedje, maar wij..... Wij zijn vroege vogels en vinden het eigenlijk best leuk als alles nog zo stilletjes is in ons park. Dan is het net alsof het heeeele park van ons is. Maar wie komen we tegen als we het park uitlopen? Yeah! Het is Bob de Bulgaar en tante Petra. Kunnen we toch nog heel effe spelen met Bob en natuurlijk snoeppies bietsen bij tante Petra. Want sinds Bob er is heeft zij altijd wat lekkers bij zich en dat weten wij dondersgoed.
It's cold and grey this morning when we go for our early Sunday morning walkies. It's so cold that even all the people who come here to run every weekend are not here. There are no other doggies to play with also. We guess they are all stil sleeping in there warm beds, but that's not us. We are early birds and love our morning walkies. Also it's kinda nice if it's still so quiet in the park. When we leave the park we see our neighbor Bob the Bulgarian and his mummy. Yeah, let's play Bob. And off course there is some begging going on, because his mummy always has some treats in her pocket and we know this very, very well.
