Harrie wandeling - Harrie walkies

Het begon allemaal zo ongeveer 6 weken geleden toen tante Liesbeth zei "jullie komen altijd naar ons, waarom komen wij niet eens een keertje bij jullie wandelen" Dat vonden onze friendjes van de haagse roedel allemaal wel een goed plan en dus trokken we een datum. Maar langzaam maar zeker kwamen er ook bullefriendjes van buiten de haagse roedel bij en ook onze buurhond Bob had er wel oren naar. En zo hadden we ineens de allereerste officiële Harrie-wandeling. Maar het weer gooide roet in het eten want het stormde als een gek en er was code oranje uitgeroepen. Dat is niet zo tof als je op de Vlietlanden rond gaat lopen. De 1e officiële Harrie-wandeling was dus al voorbij voordat die begonnen was. Dus snel een nieuwe datum geprikt en gelukkig kon iedereen dan ook. Zelfs Hummer heeft zijn verjaardag even uitgesteld om met ons mee te wandelen. We verzamelden op de parkeerplaats en de pret kon beginnen. Het 1e stuk moesten we aan de riem blijven en dat vonden wij natuurlijk helemaal niet leuk. Toen moest dat baasje ook nog zo nodig een groepsfoto maken en dat betekende dus nog langer wachten. Maar gelukkig konden we daarna allemaal los.

Joehoe!!! Ollie wil gelijk over een slootje heen jumpen omdat hij aan de andere kant gekke wieltjes ziet. (Hij heeft iets met gekke wieltjes en wil die altijd onderuit halen (skateboards en skeelers e.d.)) Maar een keiharde krijs van het vrouwtje en hij stopt halverwege zijn sprong. Pfoeh. Gelukkig maar. We lopen vrolijk verder, we spelen met elkaar en gaan pootje baden in het (ijskoude) water. En sommige....... sommige rollen ook nog even lekker door de poep (we zullen geen namen noemen) Ieuw!! Ook de baasjes en vrouwtjes hebben het reuze naar hun zin en lopen druk te kletsen en foto's en filmpjes te maken. Maar dan is het toch tijd om weer terug te gaan. Het was een heerlijke anderhalf uur durende wandeling en we vonden het echt heel tof dat al onze vriendjes er waren. En weten jullie wat ook tof was? Hummer die was jarig vandaag en trakteert als we weer terug bij de auto zijn. Smek, smak, smul,  allemaal een lekker kauwstaafje in onze giechel. Dan gaat iedereen weer terug naar huis en dat vinden we niet zo leuk.... maar vrouwtje beloofd dat we dit heel snel nog eens gaan doen. Joepie!  (Is het al heel snel?)

It al started a few weeks ago when auntie Liesbeth said "maybe next time we come to you in stead of you coming to us" Al our friends from the pack thought it was a good idea so mummy organized a date. More furry friends came along and even our neighbor dog wanted to come for walkies with us. And so there it was, the first Harrie walkies date. But then a big storm came along and our first walk ended before it could even start. Mummy planned a new date and luckely this time the weather was excellent. Cold but the sun was shining and no rain. We gathered at the parking lot and away we go. First 5 minutes we had to stay on leash, that's no fun. And we had to wait to take a group picture also. But then we went off leash. Yoohoo, let's play and run and sniff and go into the water (COLD!). Also (not telling names) some of us had a good rolling in the poo. We had a great time doing our walkies with all our friends and so did our mummy's & daddy's. We walked and played for more than an hour and a half. Time to go back home. But not before we got a treat from Hummer, because it was his birthday. I think we can say that our first Harrie walk was a great succes and will be repeated soon.