Wij zijn een beetje van slag want het baasje is weg. Wij weten precies hoe laat hij uit werk komt en gaan dan alvast bij de schuifpui staan om hem te begroeten als hij thuis komt. Maar vandaag staan wij voor niks bij de schuifpui. Elke keer als wij iets horen dan rennen we blaffend naar de schuifpui toe, maar we zien helemaal niemand. Vrouwtje zegt dat hij morgen pas thuis komt, maar wij blijven checken elke keer als wij iets horen. Bedoel...... Hij kan toch niet zonder ons op pad gaan! Of toch wel? Na veel checken, blaffen en onrustig zijn vallen we eindelijk in slaap. Dan is het sneller morgen en kunnen we weer bij ons baasje zijn.
We are a bit upset because daddy is gone. Normally we know exactly what time he is coming back from work, but not today. We have been checking at the door and barked at every little noise we hear, but still no daddy. Mummy says he will be home tomorrow, but we refuse to believe that he would go out whitout us. Finally we fall asleep. The sooner it will be tomorrow and we can be with our daddy again.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten